Η θλιβερή είδηση της σύλληψης δύο νεαρών γυναικών στο Ιράν, έρχεται να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο καταπατήσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε βάρος του γυναικείου φύλου στη χώρα.
Το “έγκλημά” τους; Να χορεύουν, ντυμένες με παραδοσιακές στολές, για να γιορτάσουν την άφιξη του Νέου Έτους. Σε μια χώρα όπου ο χορός, μια τόσο φυσική και αυθόρμητη έκφραση χαράς, απαγορεύεται για τις γυναίκες, η είδηση αυτή αγγίζει τα όρια του σουρεαλισμού.
Ενώ η φλόγα του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών καίει ακόμα, η ιρανική ηγεσία επιμένει να επιβάλλει με αυταρχικό τρόπο μια άκρατη θρησκευτική ιδεολογία. Πώς είναι δυνατόν, σε μια εποχή που η ανθρωπότητα οδεύει προς την πρόοδο, να υπάρχουν ακόμα κοινωνίες που στερούν από τις γυναίκες την ελευθερία έκφρασης, ακόμα και σε τόσο βασικά επίπεδα;
Ο αγώνας για τα δικαιώματα των γυναικών στο Ιράν. Σηκώνουμε φωνή ενάντια στην τυραννία.
Η σύλληψη αυτών των δύο κοριτσιών αποτελεί ύβρη προς την αξιοπρέπεια και την ελευθερία.Είναι ένα χτύπημα ενάντια στην ίδια τη ζωή, που πνίγεται στα δεσμά του φανατισμού και της καταπίεσης.
Οφείλουμε να υψώσουμε δυνατά τη φωνή μας ενάντια σε αυτές τις θηριωδίες.Να στηρίξουμε τον αγώνα των γυναικών στο Ιράν, που διεκδικούν το αυτονόητο: το δικαίωμα να ζουν ελεύθερες, χωρίς φόβο και καταπίεση.
Ας στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα στην ιρανική ηγεσία.Η εποχή της τυραννίας και του σκοταδισμού έχει τελειώσει.
Η ελευθερία, η ισότητα και η δικαιοσύνη δεν είναι προνόμια, αλλά αδιαπραγμάτευτα δικαιώματα όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως φύλου, θρησκείας ή οποιασδήποτε άλλης διάκρισης.
